Yazin bir de bahcemizin resimlerini buraya koymayi istemistim ama yapamamistim. Arka bahcemizde kucucuk bir sebze bahcemiz var. Sadece domates ve biber yetistirebiliyoruz kucuk oldugu icin ama yine de kenarlardaki naneleri, maydonozlari da sayarsak epey bir mahsul birakiyor bize:) En cok cocuklarin sabah kahvaltisinda heyecanla bahceye inip domates biber toplamalari ve kahvaltida istahla yemeleri, sonra ben aksam yemegini yapmaya basladigimda "anne domates biber lazim mi" diye sorup, ben lazim deyince sevincle inip tekrar domates biber toplamalari hosuma gidiyor. Kucuk de olsa insanin boyle bir kosesi olmasi, senede 2-3 ay bile olsa marketten degil de dalindan koparip taze taze domates biber yiyebilmesi ne kadar buyuk bir nimet. Herhalde apartmanda da yasasam kucuk saksilarda maydonoz, nane yetistirerek de olsa bu guzelligi hem kendime hem cocuklara yasatmaya devam etmek isterdim. Burada alan genis oldugundan insanlar apartmanlardan cok mustakil evlerde yasiyorlar. Cok guzel on ve arka bahceleri oluyor fakat bizim gibi sebze yetistirmeye kalkisan sayisi cok cok az. Dogru duzgun bahcesine cikip oturan da yok. Ah diyorum Turkiye'de olacak ki herkes bahcesinde olur, cocuk sesleri hic bitmez aksama kadar. Komsular birbirine cay kahve icmeye ugrar. Burasi ise bunca guzelligine ragmen olu gibi. Hic ses seda yok kimseden. Sanirim sadece benim cocuklarimin gurultusu duyuluyor semtimizde. Herkes evinin icinde. Herkes sadece birbirine arabasina binerken uzaktan "Hi" demekle yetiniyor. Eminim bizim komsularimiz da domates biberlerimizi biraz yadirgiyorlar, cocuklarin bahcede oynarken gulusup kosusturmalarindan rahatsiz oluyorlar ama biz aldirmayip her sene yine yapiyoruz bahcemizi. Cocuklar da oynamaya devam ediyor disarida. Bana kalsa bir de kumes istiyorum ama sanirim o zaman kesin sikayet ederler bizi:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder