Giderken Chicago'ya, havaalanina biraktik kizimi. Biraz rotar yapti ucak. Onu goremesek de, ucak kalkana kadar bekledik orada. Eve dondugumuzde saat geceyarisini coktan gecmisti. Hemen internetten ucagi izlemeye aldik. Uykumuz olmasina ragmen bir sure yatamadik. Aklimizda kizim vardi. Sonunda sabahin 3'u gibi uyuyabildik. 5 gibi yine kalktik ve hemen ucak nerede diye yine bilgisayarin basina kostuk. Okyanusun uzerinde gorunuyordu. Kizimi ucagin icinde, okyanusun uzerinde hayal ettim. Ilk defa yalniz basina gidiyordu. Korkuyor muydu acaba? Sonra odasina girdim. Ne kadar da derli toplu, duzgundu odasi:) Hep gormek istedigim sekilde:) Ama bombos. Sonra yine uykuya yenildik, yattik. Kalktigimizda ucak Istanbul'a inmisti. Istanbul'da dis hatlardan ic hatlara gecip Ankara ucagini bulma asamasi beni biraz korkutuyordu. O yuzden bileti alirken "assistance" istemistik. Ama malesef yardimci olmamislar ve sadece cok kolay, ic hatlar yazisini takip et bulursun demisler:( Neyseki disarida bekleyen gorevlilerden birinden rica etmis kizim ve o da yardimci olmus. $20 karsiliginda:)) Cok sukur kizim sag salim Ankara'ya, dedesine, anneannesine, teyzesine kavustu. Hemen aradilar. Sesini duyunca rahatladim. Ertesi gun dayanamadim, yine aradim. Annem, kendi cocugun olunca her gun konusmak istiyor insan degil mi diye takildi bana:) Bak beni daha iyi anlayin iste simdi dedi. Gercekten de oyle. Hala alisamadik kizimin yokluguna. Ozluyoruz. Ama burada olacagindan cok daha mutlu oldugunu bildigimiz icin orada, biz de mutluyuz. Yine de hergun onun kisiligi gibi renkli odasina giriyorum. Biraz yataginin uzerinde oturuyorum. Kalan birkac esyasina, kitapliginda kalan kitaplarina bakiyorum. Gozlerim doluyor... Sonra "neyleyim tertemiz odayi, icinde salinan kizim olmayinca" deyip cikiyorum odadan:)...
9 yorum:
Zordur mutlaka..Biz İzmir' den İstanbul' a gönderdik, buna rağmen zor. Sizinki daha da büyük boyutlu olmuş..Ama ne yapacaksınız, iyilikleri için ne gerekiyorsa o yapılıyor. Hele ki kendi de mutluysa, bence rahat olun. Emin ellerde nasılsa..Artık msn-skype gibi sistemlerle hasret biraz azalıyor. Bir tek koku alamamak (!) kalıyor geriye..Onda da kalan kıyafetlere talim artık)) Allah kavuştursun canım..Hayırlısı..
ah seni yaramaz anne ah!!!
ben şimdi bunu kızıma nasıl okutucam???
yaramazsın yaaaff!!!
oh işte size!! biz seneleeeerdir ne çekiyoruz anlayın ve hemencik gelin inşaallah....
Okusun okusun:))
Bir aksam yemegini baska bir yerde yese, o zaman bile insanin ici burkuluyor ki baska bir sehre, hatta baska bir ulkeye gondermek gercekten zor Serapcim. Degisiklige de ihtiyaclari var cocuklarin tabi. Allah buyuk ayrilik vermesin de bu kucuk ayriliklar, ozlemeler iyi bile oluyor aslinda:)
Ablam okurken agladim offffff:)))
Benim annem beni nasil bekliyordurrrrrrrrrrrrr:((
yüreğim burkuldu yazınızı okurken sizde gurbet kuşlarındansınız demek ama siz çook uzaklardasınz bende öyleyim ama annemden 10 saatlik bir yol kadar uzakta bu cuma gidiyorum anneme babama rabbim nasip ederse koşup sarılacağımonlara inşallah geçerlibir sebebi vardır kızınızı göndermenizin ama çoçuklar çabuk büyüyor ve ve yuvadan uçup gidiyorlar dimi yanınızdaki zamanı ne kadar uzun ve güzel tutarsanız herkesin ruh sağlığıda okadar dayanıklı oluyor .benim 4 tane çoçuğum var ve ev hergün savaş alanı defolun diye çok bağınıyorum evde ama biraz gecikseler hemen aramaya çıkıyorum ee anne daha demin defolun diyordunya ne oldu bizsiz olmuyo dimii diyorlar sarılp öpüyorlarya beni tüm yorgunluğum bitiveriyor.en kısa zamanda görüşürsünüz diliyorum rabbimden.sevgiler.ayy ne kadar yazmışım dimi..
okudu zati ve ağladı
Dogru soyluyorsunuz Asuman Hanim. Allah ayirmasin kimseyi cocuklarindan. Kizim yaz icin orada. Cok da guzel vakit geciriyor cok sukur. Ama ozluyoruz tabi.
Nurjamalim, sen de annenle kavusursun insallah en hayirli zamanda. Ayrilik cok zor gercekten.
Yorum Gönder